Titredim... Baştan aşağı, ayağımın tozlara karışan parmağından , kirpik ucuma kadar titredim ... Bu öyle bir titreyişti ki, uyandım belki de uyandığımı sanıp yeni bir uykuya daldım, kim bilir...

  Ruhum birbirine dolandı, sanki, sanki... Kayboldu bütün benlikler ve gölgeler , tek zehirli sarmaşık güller arasında sıkışan ruhum kaldı geride...

  Ben titredim ve dünya titredi belki de unutkan ruhumu uyandırmak için. Dünya titredi ve beni ... Kandırdı da haberim olmadı. Ben şimdi hece hece susuyorum da duyanım olmuyor...

Saklanıyorum zehirli sarmaşık güllerinin ardında bedenim kan ağlarken, ruhum yine suskun...

  Bilmiyorum , bilemiyorum niye ? Niçin ? Sadece saklanıyorum, saklıyorum...