Saife-i Saliha

 
  Merhabalar , nasılsınız efendim , inşallah iyisinizdir . Ben nasılım , inanın bilmiyorum .
 
  Sanırım çekirdek aile formuna alışmam zaman alacak , gerçi biz çekirdek aile sınıfına girmiyor olabiliriz , sonuçta üç kardeşiz . Kalabalık bir ailem olsun isterdim hep ama biz sülalecek bir arada çok durunca , sorun çıkıyor , ailecek deliyiz galiba biz .,

  Neyse biz anneannemden döndük üç gün kadar sonra teyzemler bize geldi . Teyzem düzen ve temizliğe çok önem verir -zaten Almanya da yaşıyor , tam kendine uygun bir yer , malum Almanlar kurallara ve düzene çok önem veriyorlar - . Fakat teyzemin favori işi , kesinlikle ' ütü ' , ayy ismi bile beni kötü yapıyor , ama teyzem bayılıyor her şeyi ütülemeye . Hatta bıraksam beni bile , sen çok yamuksun , seni bir ütüleyelim bile derler - derler, kesin , derler - .

Biri bana bunu açıklasın , hahaha

  Teyzemler varken biraz gezdik , gezerken havalar aniden serinledi çok rahattık ama teyzemlerin gittiği gün hava ısınmaya başladı - ne şanslı insanlar var şu dünya da - . Tabi bizde cehennemi sıcaklarda şiştik . Neyse ki , İstanbul da havalar son günlerde biraz serinledi , rahatladık biraz çok şükür . Şuanda havalar tam kıvamında ama ben yerimden kıpırdamaya üşendiğim için gezmeye gitmiyorum .
                                       
  Çok konuşmak istiyorum ama çok üşeniyorum  - inamıyoğğğğruuumm - , bu bana çok olan bir şey değil , benim gibi çenesi  düşükler için çok zor bir şey inanın . 
  Birde annem güya dikiş dikmeye tövbe etmişti - hep böyle diyor , sonra bir ay sonra tekrar dikmeye başlıyor - , fakat sürekli internette gördüğüm ve çok istediğim bir etek modeli çok kısa olduğu ve ne yaparsam yapayım uzun bulamayınca yeniden dikiş makinası ortaya çıktı - nihahahha - . Tabi ben bu işin en zor tarafının başıma kalacağını unutmuştum , o da beyin zonklatan , sinir zıplatan bir iş olan kalıp çıkarmaydı - şu cümlede ki hüzne bir bakın sayın okuyucu - . Anlamıyorum ya , 1500 tane çizgi arasından modeli artı bedenini bulamıyorum , delireceğim .

  Ben tatildeyken iki - çok sevgili - arkadaşım buluşmuş  - hemide bensiz - , sonra zaten çok aşırı kilolu oldukları için (!) , hep birlikte kilo vermeye karar vermişler . Bende nasıl olduysa bu kararın içine alınmışım , bir gün bir uyandım whatsapp de bu ikili grup kurmuş, birde aşırı zayıf bir bacıyı grup fotoğrafı koymuşlar , ya tamam gaza gelelim de bir bana bak bir bacıya bak , nasıl ben öyle olayım .

  Neyse ben bunları başta takmadım nasıl olsa kilo filan veremezler diye sonra bir baktım bunlar ciddi ciddi kilo veriyor . Benim bacıların boyu olmuş nerdeyse iki metre , yanlarında - kısa bir insan olmama rağmen - hobit gibi dolanıyorum , bir de spor ve diyet yapıp kilo veriyorlar .

  Benim buna kalbim dayanmaz dostlar , ben bunalımları girip dururken bunlar bana ne kadar kilo verdiklerini yazıyorlardı - ağlama , sayın okur,  hayat böyle ağlama - . Sonra ne mi oldu , tabi ki de çok gayret ederek , kilomu tonlara çıkarmaya karar verdim ve her şeyi yedim . Allah'tan genetik olarak , pek kilo almayan bir insanım , kilo almamışım hatta çok saçma  bir şekilde bir kilo bile vermişim .

  Durum böyle olunca bende , yaklaşık bir 26 saat boyunca uyanık ( uykusuzluk hat sahafa da ama uyumuyorum ) durduğum bir sabah - altı , yedi gibi - çıktım dışarı , tabi annem beni bulamayınca başta paniklemiş , halbuki not bile bırakmıştım .

  Neyse ben çok fena gaza gelmiş bir şekilde yürüyüş yaparken daha birinci turum yeni bitmesine rağmen sağanak yağmura yakalandım , şansın bu kadarı . Ama ben ne yaptım, çok zeki olduğum için , yürümeye devam ettim , hem de en küçük bir rüzgardan bile hasta olduğu bile bile . Böyle berduş gibi yürümeye devam ettim , arada beni gören site görevlileri deli gözüyle bakıyor , 'hem de bu yağmurda diyordu ' , bir süre sonra çorabıma kadar ıslandığımı fark edince mecbur eve döndüm . 

  Eve girdim ama titreyerek ve hapşırıklar eşliğinde . Yani senin neyine yürüyüş, uyanıksın git dizi izle, film izle ne bileyim bir şey yap işte ne diye yürüyüşe çıkıyorsun . Yani kırk yılın başı yürüyüşe çıktım ondada sağanağa tutuldum hem de yaz günü , yani kim daha şanslı tartışmayalım istersen (!) .

  Sonunda , günler sonra bilgisayarımın başına geçip film yazısı yazabildim . Aslında tatilde 20 civarı film izledim , bu filmi izleyeli bir kaç gün oldu ama filmi o kadar beğendim ki , ilk bu filmi yazmak istedim . Filmi iki kere izledim, ilkinde güya kuzenimle izleyecektik ama kuzenim uyudu ve ben tek başıma izledim . Aradan iki gün geçti , zorla Fatıma-Tüz Zehra  'ya izlettim . Fatıma- Tüz Zehra 'nın film izlerken bir huyu vardır heyecanlandı mı, sinirlendi mi, ya da duygulandı mı sizi sarsıp , bana niye böyle film açıyorsun diye kızmak . Bu seferde bolca çığlık atıp , kızdı , beni sarstı , şükür tek parça kurtuldum  - film izlerken sinirlenince bana da oluyor bazen bu - .


  King Khan'lar arasında benim favorim hep Shahrukh Khandı .  ' Dı ' diyorum çünkü son zamanlarda - Fan hariç - yer aldığı filmleri gerçekten de sevemedim . Onun yerine Salman Khan favorim olmaya başladı , son zamanlarda çektiği filmler o kadar güzeldi ki .

SRK yoktu ama dedikodusu yapıldı

  Her neyse bizim Salma'nın filmi çıktı , hatta sinemada da gösterildi - miş daha doğrusu benim haberim yoktu - , ama ben vizyondan kalkınca öğrendim bunu . Baya üzüldüm , neyse haberim olsa da tatilde gidemezdim .

  Yine çok lak lak ettim , hemen konusuna geçiyorum :

  Pro-Takedown , serbest stil dövüştür ve dünya çapında en çok izlenen ve kazandıran ilk beş spordan biridir . Fakat ne var ki bu dövüşün yapıldığı yer olan Hindistan'dan hiç dövüşçü çıkmamıştır ve bu durum onların bütün bütçeyi bitirmesine yol açmıştır .

  Tek yol, altı ay içinde birini eğitip bu turnuvaya sokmaktır, fakat kim altı ay içinde bu işi öğrenip dövüşecek kabiliyettedir ? Bu soruya yanıtsa ' Sultan ' (Salman Khan )  olmuştur , Sultan efsanevi bir güce sahip bir güreşçidir fakat o , güreşi yıllar önce bırakmıştır .

  Aarfa ( Anushka Sharma ) yani motorun sahibi , bir güreşçidir ve dahası eyalet birincisidir . Sultan bu kıza vurulur ama Aarfa onu aşağılar . Buna çok gücenen Sultan güreşi öğrenmeye karar verir ...

  Fakat Sultan bunu nasıl başaracaktır ? Yada Aarfa onu sevecek midir ? Peki Sultan ne yaşamıştır da , güreşi bırakmıştır ? En önemlisi dövüşmeyi kabul edecek midir ? Devamı film de ...

  Konusunu yazdığıma göre bol spoiler içeren eleştiri yazıma geçebilirim ;

  * Öncelikle Allah herkese Anushka Sharma şansı versin diyorum , çünkü kızın asık yüzüne ve genç yaşına rağmen Bollywood 'un en iyileri ile rol alabilen bir bacıdır kendisi . Oyunculuğuna bir şey demem ama , o asık surat gerçekten sinirimi bozuyor . Özellikle PK dan sonra dudağına ne yaptırdıysa iyice asık durmaya başladı , neyse ki PK da fazla gülüyordu .

Bu sahnede güzel durması gerekirken asık suratı yüzünden çirkin durmuş

  Zaten Rab Ne Bana Di Jodi de SRK çektirdiklerinden sonra kadından soğumuştum , ama bu filmde o kadar asık suratlıydı ki , ekrana yumruk atmamak için kendimi zor tuttum . Filmin tam bir saati asık suratlı durdu sonra , az bir şey güldü sonra yine asık surat geri döndü . Ve beni en sinir eden , Sultan dan nefret eden Aarfa , madalya kazanınca bir anda zavallı çocuğu sevmesi oldu . Fakat çocuğu öldükten sonra ona hak verdim . - O kadar laf etsem de bu role en çok sanırım Anushka uyuyor .-

  * Salman Khan 'ı ilk görünce dedim bu adam bir yıl da çökmüş oldu , sonra anladım ki rol gereğiymiş . Bence Salman Khan iri vücutlu biri olduğu için böyle duygusal roller daha bir farkı duruyor .

İlk bir saat çok sevdim karakterini sonra bu adam bir saçmalamaya başladı o zaman biraz sövmüş olabilirim - mecazi yani , ben küfresiz bir insanım * - . Egosuna yenilmesi , bencilliği beni deli etti , fakat bebek ölünce ben bir yıkım yaşayıp delirdim, Aarfa 'ya sonuna kadar hak verdim . Ama adam gerçekten ferişan oldu bir yandan da acıdım . Sonunda ki egosu ile savaşması çok güzeldi . Adamları pataklayınca bir rahatladım nedense , Fatıma-Tüz Zehra da , filmle birlikte gaza geldi şuanda sana tekme atmak istiyorum dedi - tepki yok , hahaha - .

  * Kan bağışının öneminin vurgulanması çok güzeldi , belki biraz fazla çarpıcı bir şekilde oldu ama yine de çok güzeldi .

  * Türkiye ile ilgili sahneler görmek sevindirici idi  .

* Fakat yinede ,Anushka ve Salman uymaz diyordum ama garip bir şekilde , uymuşlar . Anushka 1.75 , Salmandan uzunluğu biraz rahatsız etti ama bu kadına hep kısa abilerimiz geliyor nedense.

* Elinoğlu izleyenler anlar , hahaha .

  Duyduk duymadık demeyin , ilk mimimi aldım . Aslında mimleneli çok oldu ama ben anca yazabildim -malum tatildeydim - . Beni mimleyen Bulut Ol bloğu sahibelerinden Esra'ya teşekkürler ^^



1. Blog ile tanışman nasıl oldu?

  Kesin bir tarih veremem ama , küçük olduğumu hatırlıyorum yanılmıyorsam 10 yaşlarında filandım . Blog okumaktan çok zevk alıyordum ve düşüncelerimi bir yerlerde duyurmak istiyordum bunun için ilk olarak 3 yıl önce bir blog açtım ama elimde olmayan sebeplerden dolayı devam edemedim . Ve yine, bu yıl  yeni bir blog açtım.

2. Neden blog yazıyorsun?

  Kafamda bir türlü susmak bilmeyen , düşük çeneli, muhalif şahsı ,bir nebzede olsa susturmak için.  


  Tabi ki de . Yani iletişim kurmayacaksam blogger olmanın ne manası var.

8.Rahatsız olduğun durumlar var mı?

  Pek var denemez.

9.Yakın arkadaşlarına blog yazmasını önerir misin?

  Evet , önerdim de hatta sonradan 3-4 arkadaşım bende blog açacağım dedi . Biri açtı bile ama benim sayemde açmamış - hüzün - , başka bir arkadaşı sayesinde - hüzün 2 - açtı . Birkaç gün öncede ortaokuldan bir arkadaşım bana blog açacağını söyledi yardım istedi bunun benimle alakası yok ama olsun bana sorması güzel bir şey .

                             
  O zaman bende - inşallah yapmamışlardır -  bu mimi ,
   
   Fatıma-Tüz Zehra ,

   Bollywood Terapi  ,

   Begonvil Sokağı  ,

   Naz ,

  Ranao  ,

  Akela 

   paslıyorum ve yapmayan kim varsa da mimliyorum ...


 Not : Aslında bu mimi daha önce yazmıştım ama yanlışlıkla silince yeniden yazdım , bu sebepten de çok geç yazmış oldum .

  Küçüklüğümden beri bir bela makinesi olmuşumdur . Nereye gidersem , neye dokunursam başıma bir iş gelir . Buna şanssızlık olarak yorumlamıyorum , zira şansa inanmam ben , her şey nasip kısmet işidir bence. Fakat sakarlığım ve yerimde duramamam nedeniyle, sürekli başıma iş açarım . Yani biraz kendim kaşınırım .

Şu sevimli kedilere de uğursuz demeyin ya

  Tatilde  Isparta'da olduğumu yazmıştım - hem de defalarca - , hazır buradayken Kovada Gölüne gidelim dedik . Neyse efendim bir sabah erkenden kalkıp misafirler gelmeden evden kaçtık ( günde 1500 tane misafir gelir mi , insaf ya ) .

  Göle gitmeden Burdur da yer alan Sagalassos antik kentine gittik , -burayı sonra detaylıca anlatacağım inşallah - gezerken canımız çıktı, yürümekten ayaklarımız patladı . Sonra yorgun argın göle doğru yola çıktık . Biz göl kenarında yemek yemeyi planlıyorduk , dedemse göle uzak bir restaurantta yemeğe götürdü bizi ama ben gölü görecem - aynı zamanda milli park - fotoğraf çekeceğim diye tutturunca , mecbur yemek yemeden göle gittik .

  Zar zor göle geldik ama yollar o kadar kötü ve kıvrımlıydı ki kısa sürede varılacak yere saatlerce varamadık . Vardığımızda hava kararmasına birkaç saat kalmıştı , daha da kötüsü yemek yiyecek yer bulamamıştık , gölün yanında ds araba park edecek yer yoktu babam ilk park edebileceği yere park etti . Sonra ormana babam ,annem ve Enis'le (3.5 yaşındaki kardeşim ) gitti ama uzun süre beklememize rağmen gelmeyince ben panikledim , üstelik şekerim sıcak ve korkudan fırlamıştı . Telefonla aramaya çalışmama rağmen telefon çekmiyordu , ben arabada ayılıp bayılırken en sonunda geldiler . Nerede olduklarını sorduğumda babam gayet rahat bir şekilde ''göle bakıyorduk , haaa birde bir kartal, ördeği kaptı'' dedi . Bana o anda bir şey oldu , ne kartal mı  ?! Burada mı ?! Tabi ben delirdim niye orda duruyorsunuz , ya bir şey olsa diye . Babam bu sefer bana gülmeye başladı , ben daha da delirdim .

  Ben delirirken , ergen kardeşim homurdanmaya başladı , yemek yemek istiyormuş ona derhal bir şeyler yedirip eve götürmeliymişiz ( bak sen hanımefendiye ! ) . Neyse biz fellik fellik restaurant aramaya başladık , gölün etrafında döndük durduk , bir yer zar zor bulduk ama bir acayipti yemek yoktu, beklersek yapacağını söyledi orda ki çocuk , babam tamam dedi , biz istemesek de razı olduk . 

  Beklerken ben çok zekice bir hareket yaparak , ormana tek başıma fotoğraf çekmeye gittim . Yanımda makinem dışında hiçbir şey almadım , nasıl olsa yakın ne olacak dedim . Neyse ormana indim , hava kararıyor ve kimse yok arada sesler geliyor ama nerden bilmiyorum, fakat fotoğraf çekerken başka şey düşünmediğim için takmıyorum bile . Oysaki daha bir iki ay önce ormanda fotoğraf çekeceğim diye kaçırılıyordum ( bu çok acayip bir hikaye Allah korudu o zaman beni )  ve az öncede babama kızıyordum ya bir şey olursa diye ama ben hiçbir şekilde ders almadığım için daha da ilerledim.

Yemek yemek için gittiğimiz yer böyleydi

  İlerledim göle vardım daha doğrusu benim gittiğim kısım bataklık, böcekler ve kurbağalar dolu aniden zıplayıp ödünüzü patlatıyorlar . Ben ağzı açık ayran budalası gibi dolaşırken , suyun iyicene bataklık gibi olan kısmında , büyük ihtimalle zehirli ( yada benim abartım ) olduğunu düşündüğüm bir kurbağa gördüm, hareketsiz duruyordu dedim buna iyicene yaklaşayım , güzel video çekerim .

İşte o meşhur kurbağa

  Bu sırada gölün üstünde devrilmiş bir ağaç gövdesi gördüm üzerine çıkıp fotoğraf çekmeyi düşünüyordum , tam ayağımı attım hareket etti, sonra vazgeçtim bu kesin batar diye düşündüm .

  Ben iyice uzaklaşmışım hava baya kararmış ve başım dönüyor elim ayağım titriyor, tam bu sırada yakından adam sesleri duydum iyice korktum sessizce geldiğim yöne yöneldim . Gittim gittim geldiğim yeri bulamadım , geldiğim yolu arıyordum ama gözüm kararıyordu . Derken anneannemin sesini duydum bana sesleniyordu , bende seslendim ama duyamadılar zaten gücüm de yoktu . O dakikalar yaşadığım ekşını anlatamam , öyle böyle korkmadım , yanımda bana ulaşabilecekleri bir şey yok, hava karardı , korkuyorum , elim ayağım titriyor bayılacağım birazdan  . Bir o tarafa bir bu tarafa koşuyorum ama yolu bulamıyorum - ettiğim duaları siz düşünün - . Sonunda ağaçların arasında bir boşluk gördüm o yöne doğru yöneldim ve en sonunda çıkışı buldum .

Ormandan çıkmaya çalışırken böyle  hissediyordum

  Ama ormanda kurtlar kuşlar yeseymiş beni keşke, bir geldim sen neredesin , hava karardı , niye cevap vermiyorsun gibi zibilyon tane soru ve azar ile karşılaştım . Kardeşimde bir yandan açlık bir yandan da ergenliğin verdiği sinir ile bana kızdı az önce babamlar laf ediyordun şimdi sen kayboldun !  Haklılardı yine ders almamış ve başımı derde sokmuştum ve biz oradan yemek yiyemeden ayrıldık - evet aç kaldık - .

  Bol ekşınlı hikayem burada bitti ama ders aldım mı? Hiç sanmıyorum, bir sonraki saçma hikayemde görüşmek üzere  ...

Not : Gezdiğim yerleri ve çektiğim fotoları görmek için : saltcik

  Merhabalar , ben geri döndüm , o zaman şenlikler başlasın  .- İstanbul 'un havası ,5 hafta boyunca ayrı kalınca çarptı sanırım beni.-

  Şaka bir yana hava o kadar nemli geldi ki anlatamam , çok bunaldım . Ama İstanbul'u çok özlemişim , bu şehri ne kadar sevdiğimi hatırlattı ,bu tatil bana .

  İstanbul'u özlememim bir nedeni de Isparta da delirmeme ramak kalması da olabilir . Dedem ve teyzem başta olmak üzere , temizlik hastası (böyle deyince de kızıyorlar ) sülalem , beni delirtti . Onu temizle , bunu temizle , ona dokunma daha yeni temizlendi vb. gibi hayattan bıktıran , bunaltan daha nice şeyler .

  Dahası ben en çok aslan burcu ile anlaşamıyorum , şansıma da iki kardeşim ve teyzem aslan , dolayısı ile bir araya gelince deliriyorum.  Aslan burcu ile anlaşamamamın nedeni , sizi yönetmek istemeleri , ben fazla özgür ruhlu biriyim , birisi hayatıma karışınca , emir buyurunca deliriyorum dolayısı ile sürekli olarak birbirimize giriyoruz . Kardeşim - kardeşlerim  - ile anlaşmazlıklarımız hep buradan çıkıyor .

  Üstüne temizlik , temizlik diye sizi rahatsız ettiklerinde daha da çileden çıkıyorum , doğal olarak . Annem bizi hep özgür bıraktı şimdiye kadar , bu sebepten de daha da zorlandım . İstanbul ' a gelene kadar neler çektim siz düşünün . Fakat ne oldu geldik , ev o kadar pisti ki , yine , yeniden bir temizlik için kollar sıvandı, iki buçuk gündür etrafı temizlemeye ve toplamaya çalışıyoruz ama olmuyor . Neyi sevmesem hep beni bulur zaten , herhalde çok mızmızlandım da başıma geldi .

  Neyse bunlar önemsiz dertler  , bu bir ay, içinde ülkece yaşadığımız şeyleri konuşalım biraz , bir darbe atlattık hep birlikte ,malum . Buna sadece atlatmak denebilir mi emin değilim , çünkü halk tankları , tüfekleri durdurdu , kendi gücü ile . Hatta bırakın tankı helikopterlerin , savaş uçaklarının üstüne atlamaya çalıştı, bu başka bir yerde daha olmuş olduğunu düşünmüyorum, bence tarihe geçtik . Onlar bizi ayrıştırmayı, bölmeyi bekliyordu ama bizi daha da birleştirdiler . Farkında olmadan bizi birleştirdiler , ve kendilerini açığa çıkardılar - daha öncede ne oldukları belliydi ama somut olarak yaptıklarına birçokları inanmıyordu , bu hareketleri ile kendi sonlarını da daha kolay getirdiler.

  İdam geri gelmeli ve şehitlerimizin intikamı bu kanı bozuk, vatansızlardan alınmalı . Amerika her ne kadar fetöyu vermemek için sürekli bir şey çıkarsa da ben inanıyorum yakında o da cezasını çekecek , hem de en ağır bir biçimde . Dilerim Rabbimden zalimler cezasını en ağır şekilde bulsun ve ülkemizin başına böyle şeyler tekrar gelmesin..