Son zamanlarda ,
aniden bir sinir geliyor ki , karşımdakiler de bende şaşırıyoruz. Tamam normalde de aniden sinirlenen , öfkelendi mi elimden ne çıkacağını kendimde kestiremediğim biriyim , ama çok kısa sürer , sonra hiçbir şey olmamış gibi olurum bir anda . Hayır kabul etmiyorum , bipolar filan yüzünden değil bu , yani umarım öyle değildir 😂. Hep Adana geninden bunlar , aniden parlıyoruz , bana da zaten dedenin mirası olarak huylarını mı aldın diyorlar 😠 .
Dedem de - Allah rahmet etsin - , babamda benim gibi aniden parlayan ve hemen eski hallerine dönen insanlar, ben bunun nedenini bizim ruh hastası olmasına bağlıyordum , yani tek tanıdığım Adanalılar babam , dedem nerden bileyim dimi . Şimdi Adanalı bir komşumuz var , o anlatıyor akrabalarını , diyor , sürekli kavga ediyorlar diye , iki dakika sonra normalle dönüyorlar , bende dedim biz anormal değiliz o zaman sadece Adanalıyız , hahahaha . Ne diyordum , sinirlenince ne yapacağımı kestiremiyorum , böyle ellerim ayaklarım titriyor , gözlerim pörtlüyor , karşıdakini korkutuyorum .
Ama karşımdakiler de hiç anlayış yok , ben sinirliyken ciddiyetsizliğe tahammül edemem , yani ben sinirliyim , karşımdaki hooohoo , hehehhehe gülüyor , o zaman ateş püskürüyorum işte , bak sinirliyim diyorum yapma ama cıkkk yapacak , illa delireceğim , bak yine sinirlendim 😤 . Birde şu beni çok sinir ediyor , neye sinirlendin , yaa sinirlenmedim diyorum ama karşımdaki inanmıyor , bu sefer gerçekten sinirleniyorum - oyy oyy atarlanmışım ben baya -, bir rahat bırakın yani . Sinirlenince ben de kendimi , tıkınırken buluyorum , ohhh ye işte, ne güzel mazeret .
Ama sinirime kesin çözüm yemek yapmak , gerçekten yaa , ciddiyim , yemek yapmak çok rahatlatıyor beni . Hele sebze doğramak terapi resmen , bunu kime söylesem bana uzaylı muamelesi yapıyor ama olsun , ben ciddiyim . Bir şeyleri doğramak , rahatlatıyor , annem kızım sen psikopat mısın diyor , acaba öyle miyim , bilmiyorum 😂 . Dün sinirlendim yine dağa taşa , sonra da uyumadım sabahın beşinde kalktım patates doğradım , ohhhh o kadar rahatladım ki , sinir stres , hiçbir şey kalmadı .
Sinirim ile ters orantılı , gereksiz bir şekilde mutluyum , hayırr mutluyum diye üzülmüyorum , mutlu olduğum anlar içinde mutluyum - hayır manif depresif , bipolar filan değilim , gerçekten bak - . Hayat üzgün olmak için çok kısa , ve ben zamanında gereksiz çok mutsuz oldum - çok yaşlıyım ya (!) bunu diyorum - ve hayatımda dönüp baktığımda üzgün anlar değil , kötü zamanlara rağmen gülen bir ben hatırlamak istiyorum - iyi güzelde bir de sinirli olmasam - .
Aslında biz insanların mutlu olması için çok neden var , mesela şuanda eski bir şarkıyı dinliyorum ve bu bir çoklarına duygusal gelebilir ama ben çok mutluyum , onu yeniden dinleyebildiğim için . Kardeşime diyorum çok garip hissediyorum , çok mutluyum - elhamdülillah - , o da , korkmuş ve iğrenmiş bir ifade ile , benden uzak dur diyor , çarpıldın mı diyor 😁, durup dururken niye mutlusun diyor , bende iğrenç espriler yaparak kendimi yerlere atıyorum , bundan çok zevk alıyorum , karşımda ki espriden iğrenince ben daha çok eğleniyorum .
Diğer teyzeme temizlik aşığı yazmıştım ya , bu teyzem de öyle saat gece ikiye gelirken etrafı temizliyor düşünün yani , ben teyze ben yoruldum burada diyorum ama devam ediyor , bizim sülale niye böyle ve ben niye bu kadar zıttım bilmiyorum .
Küçük kuzenlerim kız ve kardeşim Enisle çok iyi anlaştılar - ay maşallah - , Enis benden 14 yaş küçük , kardeşimden de 10 yaş , tabi bizimle kardeş gibi pek oynayamıyor biz oynuyoruz onunla ama yaşı yakın biri ile bir değil . Şimdi kızlar gelince çok sevindi , kardeşi gibi geldi onlar , sürekli oyun oynuyorlar - aman bana bulaşmayın da 😂 - , hatta Enis onlarla evcilik bile oynadı , çok güldüm ya , büyüyünce çok dalga geçeceğim , ben kız bebek olmam demiş ve çok sevdiği benim ise tiksindiğim bir fare oyuncağı var , onun başına taç takmış onu oynatıyor , tabi ben görünce kahkaha atmamak için hemen odadan çıktım , kardeşim ile sonra katıla katıla güldük .
Kar yağıyor İstanbul da bu arada , onu izlemek çok güzel. Kuzenlerim , teyzem ve kardeşlerim dışarı çıktı , ev bir sessiz oldu - bu cümleyi bitirdiğim anda , bir patırdı koptu, hurra diye eve girdiler - . Bende pasta yapıcam - inşallah - onlar evde yokken ama çok üşeniyorum , çok uzun zamandır pasta yapmadım , kaç ay oldu bilmiyorum , içimde ki pastacı geri döndü . Küçük kuzenimin doğum günü de yakında ona sürpriz yapacağız , inşallah güzel olur .
Kardeşimin bir arkadaşı var , kardeşim olan bir şeyleri anlatıyor , bende diyorum ki bu kızda blogger olma potansiyeli var , çok komik ve anlatmayı seviyor filan diyorum , kardeşimde bana onun ablaları , ona sen kesin her şeylerini anlatan bir blogger olursun diyormuş , dedi . Hıhh biraz bozuldum yani , Allah Allah ne varmış yani anlatıyorsak , bunları gelecekte okuyup eğlenmek için yazıyorum ben - hayır atarlanmadım , sakinim - . Blogger çok güzel gelseniz ya , kopun kopun gelin .
Bir süre resim bile demeyin bana, gerçekten sinir hastası olmama az kaldı , instagram da takip edenler, belki hikayemde görmüştür zaten , bir resim çiziyorum , ama yakında sinir hastası olucam onun yüzünden , gerçi bitti artık ama siniri geçmedi . Yani resim çizmek bana huzur vermeli sen niye beni sinir hastası yapıyorsun , küçük küçük ayrıntılar beni delirtti . Yenisine başlamayı gözüm yemiyor yani o derece , göz numaram büyümüş bile olabilir bu sebepten .
Yalnız şimdi fark ettim de ne kadar saçma ve dengesiz bir yazı olmuş , okumaya dayanana kocaman bir peki .
Not: Gifler Tumblr dan alıntıdır .
aniden bir sinir geliyor ki , karşımdakiler de bende şaşırıyoruz. Tamam normalde de aniden sinirlenen , öfkelendi mi elimden ne çıkacağını kendimde kestiremediğim biriyim , ama çok kısa sürer , sonra hiçbir şey olmamış gibi olurum bir anda . Hayır kabul etmiyorum , bipolar filan yüzünden değil bu , yani umarım öyle değildir 😂. Hep Adana geninden bunlar , aniden parlıyoruz , bana da zaten dedenin mirası olarak huylarını mı aldın diyorlar 😠 .
Dedem de - Allah rahmet etsin - , babamda benim gibi aniden parlayan ve hemen eski hallerine dönen insanlar, ben bunun nedenini bizim ruh hastası olmasına bağlıyordum , yani tek tanıdığım Adanalılar babam , dedem nerden bileyim dimi . Şimdi Adanalı bir komşumuz var , o anlatıyor akrabalarını , diyor , sürekli kavga ediyorlar diye , iki dakika sonra normalle dönüyorlar , bende dedim biz anormal değiliz o zaman sadece Adanalıyız , hahahaha . Ne diyordum , sinirlenince ne yapacağımı kestiremiyorum , böyle ellerim ayaklarım titriyor , gözlerim pörtlüyor , karşıdakini korkutuyorum .
Ama karşımdakiler de hiç anlayış yok , ben sinirliyken ciddiyetsizliğe tahammül edemem , yani ben sinirliyim , karşımdaki hooohoo , hehehhehe gülüyor , o zaman ateş püskürüyorum işte , bak sinirliyim diyorum yapma ama cıkkk yapacak , illa delireceğim , bak yine sinirlendim 😤 . Birde şu beni çok sinir ediyor , neye sinirlendin , yaa sinirlenmedim diyorum ama karşımdaki inanmıyor , bu sefer gerçekten sinirleniyorum - oyy oyy atarlanmışım ben baya -, bir rahat bırakın yani . Sinirlenince ben de kendimi , tıkınırken buluyorum , ohhh ye işte, ne güzel mazeret .
Ama sinirime kesin çözüm yemek yapmak , gerçekten yaa , ciddiyim , yemek yapmak çok rahatlatıyor beni . Hele sebze doğramak terapi resmen , bunu kime söylesem bana uzaylı muamelesi yapıyor ama olsun , ben ciddiyim . Bir şeyleri doğramak , rahatlatıyor , annem kızım sen psikopat mısın diyor , acaba öyle miyim , bilmiyorum 😂 . Dün sinirlendim yine dağa taşa , sonra da uyumadım sabahın beşinde kalktım patates doğradım , ohhhh o kadar rahatladım ki , sinir stres , hiçbir şey kalmadı .
Sinirim ile ters orantılı , gereksiz bir şekilde mutluyum , hayırr mutluyum diye üzülmüyorum , mutlu olduğum anlar içinde mutluyum - hayır manif depresif , bipolar filan değilim , gerçekten bak - . Hayat üzgün olmak için çok kısa , ve ben zamanında gereksiz çok mutsuz oldum - çok yaşlıyım ya (!) bunu diyorum - ve hayatımda dönüp baktığımda üzgün anlar değil , kötü zamanlara rağmen gülen bir ben hatırlamak istiyorum - iyi güzelde bir de sinirli olmasam - .
Teyzemler geldi bu arada , daha önce büyük teyzemden biraz bahsetmiştim , bu küçük teyzem , benden 16 yaş büyük ama üç çocuğu var . Yaşı en yakın kuzenim de onun çocuğu zaten , kuzenlerim içinde en büyük benim , işte bu kuzenimde benden 2,5 - 3 yaş küçük erkek ama , ondan sonra 3,5 yaş küçük bir kuzenim var onunla çok yakınız kardeşimle de aynı yaştalar , biz üçümüz birleşip erkek kuzenimi gıcık ediyoruz . Yaz tatili amaçlarımda onu gıcık etmek yazmıştım hatta , hatırlayanlar vardır belki ve rezil bir şekilde diğer kuzenimle onu çekiştirdiğimiz mesajlarımızı teyzem görmüş , çok rezalet , ne yapıcam. Neyse teyzem ve küçük kuzenlerim geldi , erkek olan tatil için Isparta ' ya gitmiş .
Diğer teyzeme temizlik aşığı yazmıştım ya , bu teyzem de öyle saat gece ikiye gelirken etrafı temizliyor düşünün yani , ben teyze ben yoruldum burada diyorum ama devam ediyor , bizim sülale niye böyle ve ben niye bu kadar zıttım bilmiyorum .
Küçük kuzenlerim kız ve kardeşim Enisle çok iyi anlaştılar - ay maşallah - , Enis benden 14 yaş küçük , kardeşimden de 10 yaş , tabi bizimle kardeş gibi pek oynayamıyor biz oynuyoruz onunla ama yaşı yakın biri ile bir değil . Şimdi kızlar gelince çok sevindi , kardeşi gibi geldi onlar , sürekli oyun oynuyorlar - aman bana bulaşmayın da 😂 - , hatta Enis onlarla evcilik bile oynadı , çok güldüm ya , büyüyünce çok dalga geçeceğim , ben kız bebek olmam demiş ve çok sevdiği benim ise tiksindiğim bir fare oyuncağı var , onun başına taç takmış onu oynatıyor , tabi ben görünce kahkaha atmamak için hemen odadan çıktım , kardeşim ile sonra katıla katıla güldük .
Kar yağıyor İstanbul da bu arada , onu izlemek çok güzel. Kuzenlerim , teyzem ve kardeşlerim dışarı çıktı , ev bir sessiz oldu - bu cümleyi bitirdiğim anda , bir patırdı koptu, hurra diye eve girdiler - . Bende pasta yapıcam - inşallah - onlar evde yokken ama çok üşeniyorum , çok uzun zamandır pasta yapmadım , kaç ay oldu bilmiyorum , içimde ki pastacı geri döndü . Küçük kuzenimin doğum günü de yakında ona sürpriz yapacağız , inşallah güzel olur .
Kardeşimin bir arkadaşı var , kardeşim olan bir şeyleri anlatıyor , bende diyorum ki bu kızda blogger olma potansiyeli var , çok komik ve anlatmayı seviyor filan diyorum , kardeşimde bana onun ablaları , ona sen kesin her şeylerini anlatan bir blogger olursun diyormuş , dedi . Hıhh biraz bozuldum yani , Allah Allah ne varmış yani anlatıyorsak , bunları gelecekte okuyup eğlenmek için yazıyorum ben - hayır atarlanmadım , sakinim - . Blogger çok güzel gelseniz ya , kopun kopun gelin .
Bir süre resim bile demeyin bana, gerçekten sinir hastası olmama az kaldı , instagram da takip edenler, belki hikayemde görmüştür zaten , bir resim çiziyorum , ama yakında sinir hastası olucam onun yüzünden , gerçi bitti artık ama siniri geçmedi . Yani resim çizmek bana huzur vermeli sen niye beni sinir hastası yapıyorsun , küçük küçük ayrıntılar beni delirtti . Yenisine başlamayı gözüm yemiyor yani o derece , göz numaram büyümüş bile olabilir bu sebepten .
 |
| Kesinlikle Ben |
Not: Gifler Tumblr dan alıntıdır .
