Ayrıca çok fazla şehir dışına gezmeye gittim . Aşırı yorucuydu ama bolca fotoğraf çekme imkanım oldu . Çok farklı insanlar tanıdım , hiç sebepsiz iyilik yapanlar ile tanıştım , gıcık ve acayip insanlarla da tanıştım ve ilk defa halamla tanıştım fakat o çok farklı bir hikaye.

  Ve bir stok fotoğrafçılık sitesi ile çalışmaya başladım , bu cidden zordu , saatlerce bilgisayar başında durmanın fiziksel yoruculuğu bir yana , ben bu işi beceremiyorum diye aşırı derece stres oldum , sinir krizleri geçirdim , bu da beni psikolojik olarak ciddi yordu. Fotoğraf çekmekten iğrendim bir süre , o derece yorucuydu .

  Kendime zaman çok az kalınca , buraya da bir türlü gelemedim . Ha arada geldim ama istikrarlı olarak bir türlü yazamadım . Bir gelip , biraz yazıyordum sonra işim çıkıyor , mecbur yarım bırakıyorum , dönüyorum - o da vaktim olursa - ben ne yazacaktım diye boş boş bakıyorum sonuçta yazamıyorum ve bu ciddi bir kısır döngü haline gelmeye başladı . Ve dedim , aslanım Saliha 2018 de ne yapıp edeceksin artık blog yazma işini bir düzene sokacaksın . Kendimce hayaller kurup duruyorum , planlar yapıyorum, kader insanın bu haline gülermiş ya , aynen öyle oldu. 2018 aşırı yoğun bir şekilde başladı , haydaaa diye söylenmeye vaktim olsa söylenir dururdum ama vaktim yok . Düşünün benim hayati ihtiyacım olan , söylenmeyi bile yapamıyorum - gerçi şuan yapmış oldum ama neyse , hahahhaa - , bu nasıl bir eksikliktir , resmen can damarlarımı kopardılar .

  Dedem hasta oldu ve annemde , Isparta'ya yanlarına gitti ve ben hayatımda ilk defa bütün evin sorumluluğunu aldım - yada almak zorunda kaldım - . Ben sudan çıkmış balık gibiyim , ne yapacağım bilmiyorum , bir yandan da dedemin hasta diye endişe ediyorum , müthiş bir stres ile baş başa kaldım , stresten hayatımda ilk defa sivilce çıkarttım .

  Evde hiçbir işi yetiştiremiyorum , sürekli çığlık atıp , ne yapıcammm ben diye kriz geçiriyorum . Yemek yapıyorum , ya yanıyor ya aşırı acı oluyor ya fazla geliyor ve ben atılmasın diye hepsini yemek zorunda oluyorum . Birde kardeşim ve babam sağ olsunlar , yaptıklarımı beğenmiyorlar , o zaman tavayı tencereyi havaya atmak istiyorum ama yorgunluktan bir kelime etmeye halim kalmadığından boş boş bakmak ile yetiniyorum.

  Birde üstüne annemsiz haftamda , her gün bir şey vardı . Arkadaşımın doğum günü vardı , sürpriz yapalım dedik sonra da ben , ' pastayı ben yaparım yaa ne olacak ' dedim ve gördüm günümü , pandispanya kalıbım , doğum günü olan arkadaşımdaydı ve ben olayı çaktırmamak adına isteyemedim , başka bir kalıpta yaptım ve parçalandı , her zamanki krema tarifim kayboldu , başka yaptım tutmadı . Bitirdim götürürken görür diye büyük bir torbaya koydum ama gidene kadar kol kası yaptım sonra bir açtık baktık ki , pasta mahvolmuş , sinirden bir tur ağlayıp düzeltmek için eve koşup malzeme getirip geldim hemen .

  Sonra o günün ertesi üşütüp hasta oldum ve o halde yine sürekli bir yerlere gittim ve sonuçta hastalık ilerledi ve bir gün boyunca yattım . Ve böyle delirerek ve aşırı yorucu bir şekilde bir hafta geçti . Sonra bizde Isparta'ya gittik , ben nasıl mutluyum , ohhhh işten kurtuldum diye bayram yapıyorum. Ama zavallı ben bilmiyorum ki , bütün iş yine benim üstüme kalacak  . Annem , babam ve anneannem dedemin yanında olunca evle ve kardeşlerimle benim ilgilenmem gerekti .Birde bizim 103 yaşında büyük babaanne de var ki , onunla da benim ilgilenmem gerekti , itiraf etmem gerekirse biraz ondan korkuyorum ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum , yani kadın bir asırdır yaşıyor ve yanlış bir şey yapıp da kadını kalpten götürmekten ödüm patlıyor .

  Bir kere kardeşim şu yeşil yüz maskelerinden sürmüştü , annemde diyor etrafta dolaşma , kapıyı da kapat , babaanne seni görürde hortlak filan sanar , kalpten gider . Ama babaanne bizim yüzümüzden kalpten gitmiyordu ben onun yüzünden gidiyordum . Bir gece korku filmi izliyorum saat dört civarı , ödüm patlıyor zaten , tam o sırada kapı gıcırtıyla bir açıldı , ben korkudan soğuk terler döküyorum , bir arkamı döndüm babaanne , sabah oldu mu diye soruyor , ben gidip bir geldim o sırada zaman mekan algımı kaybettim , konuşamıyorum , zar zor cevap verdim . O geceden sonra odanın kapısını kilitledim 😂 .

  Öyle oldu böyle oldu derken sonunda buradayım , bu sefer devamlı yazmak duası ile döndüm - sanırım - , burayı aşırı özlemişim , şükür kavuşturana canım blogcuğum ...

                                                                                Yorgun , bıkkın ,  Saliha bildirdi ...