Hayatımın en gereksiz dolu olan yılı, geçen yıl oldu ama o kadar saçma bir doluluk ki , dolu değil aslında - öyle saçma bir durum - , dönüp baktığımda elde tutulur hiçbir şey yapmamışım ama öte yandan da hiçbir şeye vaktim yok . Gençliğimin baharında erken orta yaş bunalımına gireceğim bu gidişle , ruhum zaten 100 yaşında , geç bile kaldım o zaman .

  Geçen yıl - ben hiç ama hiççç istemesem de - küçük kardeşim okula başladı . Aramızda 14 yaş olup, birde bütün ailenin en küçük çocuğu olunca yavruma - pardon yevvvrummaa - kıyamıyorum , bir yıl sonra başlaması taraftarı olmama rağmen , öğretmeni çok iyi olduğu için - maşallah, maşallah tüü tüüüü - ve onu kaçırmak istemedikleri için bu yıl okula başladı - yazık yavruma - . Şaka bir yana öğretmeni gerçekten çok iyi , o kadar iyi ki adamcağız karaborsaya düşmüş , kayıtların açıldığı gün bütün sınıfı doluyormuş , aşırı bir rağbet var , bir komşunun kızı anlatıyor , adliyede stajyer ,  savcısı bizim buraya taşınmak istiyormuş , sırf öğretmenin methini duymuşlar diye , - ki burası adliyeye çok uzak , yani öyle böyle değil baya baya uzak -  . Kardeşimi de alamayacaklardı , son iki  gün kala biri vazgeçmiş şans eseri listeye girebildi , hey yarabbim , birinci sınıfa mı yazdırıyoruz yoksa saraya mı girmeye çalışıyoruz belli değil ! Neyse efenim bin bir zorluk eşliğinde , kardeşim okula başladı .

  Ama bilmiyorduk ki , asıl zorluk şimdi başlıyor , birinci sınıf ne lanet şeymiş yaa , tamda unutmuştum o zamanları yine hatırlamış oldum bu yüzden . Okuma öğrenmenin zorluğu , daha birinci sınıfta olan çocuklarını kendi hırsları için yarış atı yapmaya çalışan veliler,  büyük bir çoğunluğunun ilk çocuğu olma hasebi ile genç anne olmaları ve sürekli bir sosyalmom (!) olma çabaları , üstüne üstlük her gün saçma sapan bir sebep bulup kavga etmeleri başlı başına bir sinir krizi geçirtiyordu . Annemin üçüncü çocuğu olduğu için kendini deneyimli ana ilan etmesi ve hiçbir kavgaya karışmaması ve benim buna delirmem , verin şu telefonu birazda biz çirkefleşelim diye yalvarıp delirmem .

  Kardeşimin okula başlaması aslında beni pekte ilgilendirmemesi gerekir ama o iş öyle olmuyor , asla ders çalışmak istemeyen bir çocuğu - çalışmak isteyen çocuk mu var sanki - , ders çalıştırmaya çalışmaya çalışmak konusunda bütün ailenin fertlerine ihtiyaç duyuluyor  , bütün aile seferber oldu sırayla okuma yaptırma çalışıyoruz , çalıştıran kişi sinir krizi geçirince bir sonraki görevi devralıyor ve o da sinir krizi geçirince sıradaki ve bu böyle devam ediyor .

   Kardeşim, bir erkek çocuğuna göre çok sakin olduğundan , anasınıfı  boyunca hiçbir erkek çocukla arkadaşlık kuramamış hep kızlarla arkadaş olmuştu , nitekim de bu yılda öyle başladı , büyük kardeşimin, en yakın arkadaşının , kız kardeşi ile aynı sınıfa düştüler , bu kızda öyle bir anaç ki sormayın bayılıyorum kıza , çok tatlı . Kardeşimi besleyip , onu koruyup kantine götürüyor , istediği şeyleri onun için alıyor , arada da kantinden bir şeyler ısmarlıyormuş - hahahahahha- , bir sorun olduğunda pek bunları anlatmayan kardeşimin aksine, arkadaşı küçük bir ana gibi öğretmene hemen olanları anlatıyormuş .

  Bizim ufaklığın arkadaşının çok komik hikayeleri var, ilk gün velilerin sınıftan çıkma saati gelince , öğretmenleri korkmasınlar diye şaka olarak ,' korkmayın eğer anneleriniz giderse ben onları döverim' demiş , ama onun anladığı şey ' anneleriniz gidince sizi döveceğim ' , tabi hüngür hüngür ağlamaya başlamış , - hahahahahaha-  kimsede anlamamış neden ağladığını , olayı anlayınca herkes çok gülmüş tabi . Çocuğa ilk günden travma olmuş resmen .

  Neyse aradan biraz zaman geçince ne olduysa kardeşim erkek çocukları ile oynamaya başladı , tabi biz şok , çünkü oynadığı çocuklar bizim sitenin belalı üçlüsü . Bana da yolda bacak kadar boyları ile bisikletle saldırdıkları için biliyorum bu çocukları - dünyanın en saçma olayı - , dedim eyvah kardeşimi de çeteye sokacaklar , bittik biz , düşük bütçeli serseri olacak başımıza . Neyse bunlarla kankalığı kısa sürdü ama biriyle halen yakın , aman yarabbim o da bir bilmişşş , bir bilmiş , çocuk olduğuna inanamıyorum , hani böyle şımarık çocuk bilmişliği değil , büyük adam bilmişliği var çocukta, onunla konuşurken , ağam başka bir isteğin var mı dememek için kendimi zor tutuyorum . Her ne kadar bu çocuk beni irite etse , evi başımıza yıkmaya çalışsa da , kardeşim farklı tarz kişiliklerle de arkadaşı olmasını savunan anam yüzünden sabrettik .  Ama meğerse bu küçük ağa , zavallı kardeşimin harçlıklarını alıyormuş , şaka gibi , başımıza birde haraççı çıktı . Bir süre sonra onunla da yakınlığı bitti , şükür yarabbim , kardeşimi sömürüyorlarmış resmen .

  Öğretmeni herkesle kaynaşsınlar diye , her hafta farklı biriyle oturtuyor ve bizim asosyal hayatta tek arkadaşla - ki onunla da karakteri çok benzer , sakin bir çocuk - oynayan kardeşim , bir anda değişti , farklı farklı çocuklarla arkadaşlık yapmaya , en ilginci ise kendinden çok farklı olduğu için aldıkları nefese bile irite olduğu komşu çocuklarıyla anlaşmanın yollarını ve sakin olmasını öğrendi . Her gün başkasıyla kanka olarak geliyor , bazen arkadaşlarını bize çağırıyor yada o gidiyor , ki bu da bu kardeşime dair en büyük şok oldu galiba , aynı sitedeki arkadaşına yalnız gidemezken , uzaklarda oturan arkadaşlarına okul çıkışı gitmeye başladı , daha da ilginci geçen gün , sahada onu oyun kurup maç yaparken buldum , asla yapacağı bir şey değildi . Offf şimdi fark ettim de orta yaşlı analar gibi kardeşimin oyunlarını anlatmaya başladım , ruhum zaten yaşlı, birde üstüne bu olmadı şimdi hahahahha 😂 .

  Küçük ana ruhlu Saliha bildirdi …