İzlediklerim o kadar birikti ki ama yazamıyorum daha doğrusu, unutuyorum araya sadece birkaç gün girse bile unuttuğum için o yüzden tekrar bir bakıp öyle yazıyorum.

  Neyse filme dönelim film yine -tabi ki de - bir Hint filmi başrollerini Harshvardhan Rane ve Mawra Hocane yapıyor . Baş rol kızımız ( Mawra Hocane ) aslen Pakistanlıymış ama nasıl olduysa bir Hint filmin de başrol oynuyor , bayağı şaşırdım çünkü malumunuz Hindistan - Pakistan araları iyi değil .

  Her neyse filmin konusu dram , hayır buna dram denemez , buna uygun bir film türü kategorisi yok. Öyle sinir bozucu bir film ki senaristi boğmak, oyuncuları pataklamak ( özelliklede o kızı ! ) geliyor içinizden. Şimdi bu kız böyle diyor o kadar kötü bir filmi mi, hayır! Film çok güzel ama filmden nefret ettim (boş ver bende de kendimi anlamıyorum) , nefret ettim dememin nedeni ise film beni hayata küstürdü, film bitince kardeşim ve ben bir kaç dakika kalakaldık , sonu bu mu yani , bu mu ?
Diye sormadan edemedik, aslında bu tarz dramı dibine kadar işlenen filmlerden beklenen bir sondu ama yine de senariste sövmeden (sövmeden kastım, mecazi tabi ki, ama biraz bela okumuş olabilirim , hahaha) duramadık.

  Filmin konusuna gelecek olursak: Saru ( Mawra Hocane) kütüphanede çalışan kendisini çok çirkin bulan ve evlenemeyen bir kızdır.
  Saru'nun kardeşi ise , ablası evlenmediği için evlenemeyen bir kızdır ve sürekli olarak da ablasına git evlen diye çemkirir ( bu kız beni deli etti, kadir kıymet bilmez kız).


 Inder  (Harshvardhan Rane ) ise alt komşularıdır ve 8 yıl hapis yattıktan sonra taşınan , hep bir efkarlı derdinin anlayamadığım (anlayınca zaten siz de otomatik olarak efkarlanıyorsunuz)  baş rol abimiz.
 
  Saru 'ya kardeşi yine bir gün çok baskı yapar, ağlar , zırlar , bağırır (salak), bunun sonucu olarak da Saru kardeşine söz verir seni evlendireceğim der ve gecenin dördünde Inder'in evine gider .
  Ondan güzellik uzmanı olan kız arkadaşına rica etmesini kendini değiştirmesini söyler fakat o sırada Inder'in kız arkadaşı gelir ve Saru'yu evde görür. Sinirlenip şişeyi Inder'in üstünde parçalar. Panikleyen Saru onu hastaneye götürür  ve sabaha doğru eve dönerler . Fakat Saru'nun şehir dışında olan babası eve geldiğinde Saru'yu Inder'in evinde olduğunu öğrenir ve sinirlenip kızını evden kovar.

Ve ona yardım elini Inder uzatır .Ve hikayemiz de böylelikle başlar.

Filmle ilgili küçük notlar ;

*Bu karakter kızımın platoniği ve kızımızı her türlü işte çalıştıran , gıcık bir fırsatçı ( gel de boğazlama bu adamı).

* Ve saftirik kızımız , her isteğini yerine getirir.

  *Fakat her üzüldüğünde Inder yanındadır.

*Ve hep Inder üzülür ( yapılır bu adama ya, bu kız tam bir salak).




*Kız beni deli etti, sürekli ağladı, gözünün dibindeki şeyleri görmedi ( tam dayaklık bu kız).



*Film beni ağlatmadı (beni ağlatan film zaten yok) ama sinirlerimi bozdu , hatta neden güzelim pazar günü böyle mahvettim diye düşündüm, sinirleri dayanıklılara tavsiye ederim ama benim gibi iseniz psikolojinizi hazırlayıp izleyin.