Neyse ne işte bu belgeselin yapımcısı ve sunucusu olan , Yeni Zelandalı Gazeteci , David Farrier abimiz gerçekten de çok ilginç bir belgesel konusu bulmuş , dark tourism , yani kara turizm . İlk duyduğumda saçma sapan şeyler çıkarmayın , kara turizm ne ya , diye baya düşünmüştüm sonra tatillerde başıma gelen saçma olaylar gözümün önünden film şeridi gibi geçti ve bana bu tabir baya mantıklı geldi varan 1 , varan 2 , fakat gerçekte dark tourismin manası  David abimizin tanımıyla ; ' İnsanların sıradan şeylerden kaçındığı küresel bir akım . Bunun yerine savaş alanlarında , felaket bölgelerinde ve diğer tuhaf yerlerde tatil yapıyorlar . İlgimi çeken şey çılgınlık , dehşet ve ölüm ( manyak , ruh hastası seni ) . '

  Yani bu manyaklar , hayatları çok sıkıcı olduğundan , dünyanın en tehlikeli ve manyak yerlerine gidip hayatlarını tehlikeye atan insancıklar - Allah akıl fikir versin- . Baya amaçlarını sorguladım bu gardaşlara diyebileceğim tek şey , ne manyaklar var , tövbeler olsun . Düşünsene eğlence için gittikleri yerlerde , insanlar ne acılar çekiyor yada çekmiş , ama bunlar eğlenmek için oralara gidiyorlar . Özelliklede savaşa gitmelerine mana veremiyorum , geçmişte yaşanmış bir şey değil , insanlar halen orada aktif olarak acılar yaşarken , bu manyak, ruh hastaları gelmiş insanların acı çekmelerinden keyif alırcasına , savaş alanlarına tatile gidiyorlar , bu nasıl bir sosyopatlıktır . Neyse efenim işte bu hayattan tat alamamış manyak insancıkların gitmek istedikleri, korku dolu , ürkütücü ve çoğu zaman manasız yerlere kara turizm (!) adı vererek gittikleri yerlere giden ve niye buralara gitmek istiyor bu insanlar diye düşünüp duran onları anlamaya çalışan gazeteci abimizin belgeselidir bu belgesel - ama ben bu abide de o manyaklığı gördüm , saklamaya çalışsa da gördüm hehehe- .

  Her bölüm bundan daha da anormal bir yere gidemez desem de gitti , her bölüm daha da acayip bir mekan buldu - bir iki bölüm hariç - . Ama anormallik konusunda birinciliği Amerikanlar aldı ki , pekte şaşırmadık , aşırılıklar ülkesi ne bekliyoruz ki . Gerçekten kanla beslenen vampirleri mi ararsın , yoksa ünlü psikopat bir seri katilin kadın fanlarını - bunlar incelenmeli işte , tövbeler olsun  - . Latin Amerika da çok iyiydi , Pablo Escober 'ın eski evlerine gitmesi incelemesi sonra eski adamını bulması , ki bu adamda şuanda youtube yıldızıymış , hhahahahha şaka gibi , sonra ölüler günü , ruh çıkarma ayinleri izlemesi - ki buna inananları izlerken istemsizce çok güldüm , David abimizde gülmekle ağlamak arasında bir gitti geldi hahaha - bunları çok büyük ilgiyle izledim . Japonya çok ürkütücüydü , yani adamlar gezi için Fukuşima kazası sonra yasaklanan bölgeye boyunlarında radyasyon ölçerlerle kalpleri ağızlarında dolaşmalarına cidden mana veremedim , ölücek gidiceksiniz ne işiniz var orada . Ha birde dünyada en merak ettiğim dış dünyaya izole bir ülke olan Türkmenistan'a gittiği bölüm çok büyük beklenti içindeydim ama hiçbir şey olmadı sadece başkenti gezdi bu kadar , yani oradan ne malzeme çıkardı fakat hiçbir şey olmadı .

Çakma Escober ve David abimiz hahaha

  Konusu gerçekten çok ilginç ve ilgiyle izledim ama şöyle offf çok bilgi doluydu , müthiş şeyler anlattı , öğretti diyemem . Fakat yine de ben ilgimi kaybetmeden ve çok eğlenerek izledim . Kimi yerleri beni cidden ürküttü , bu dünyada ne manyaklar var ve bu manyakları görmek isteyen manyaklar kim diye söylenip durdum . Dünyada böyle ilginç yerleri varlığı ne kadar düşünürsem düşüneyim beni ürküttü . Belgeselin beni hayal kırıklığına uğratan iki noktası var birincisi , David abimiz olayları çok eşelemiyor , bir iki dolanıp hop uçağa atlıyor başka bir yere gidiyor hemen , ben bir belgeselden daha da derinlere inmesini beklerim ama öyle olmadı , yani abi sen bir kere gazetecisin biraz olayları deş dimi ama ? Hakkını yemeyim şimdi , çok güzel sorularda sordu ama bana kesinlikle yeterli gelmedi.   İkincisiyse , beni - ve geri kalan bütün Türk izleyicileri-  gerçekten sinirlendirdi . 5. bölümde Kuzey Kıbrıs 'a gidiyor ve tahmin edebileceğiniz gibi , Türkleri direk suçlu ve istilacı gibi lanse ediyor . Bir İngiliz birde Rum biriyle konuşup olayı tamamen onların tarafından sanki ülkeleri istila edilmiş ve sürekli ölüm tehdidi ile karşı karşıya kalmışlar gibi göstermeleri son derece can sıkıcıydı . Git bir Türkle de konuş ama yok , sadece diğer tarafı desteklemek amaçlı çok prokratifik bir yaklaşımdı . Bunları görmezden gelirsek - artık o nasıl olacaksa 5. bölümden sonra canım sıkıldığından ara verdim - çok eğlenceli bir belgeselimsiydi .