Son Zamanlarda 8

01:48:00

  Son zamanlarda , buralarda yoktum . Nedenine gelince , Maldivlerde turkuaz okyanusta , yüzüp , Venedikde , gondolla gezip , Parisde bir kafe de,  kahvemi yudumluyordum , demek isterdim ama işte o iş öyle olmuyor 😂 . Hastaydım ben ya, baya dümdüz hasta 😒 , yatak döşek yatıran cinsten ama böyle uyutmayıp ama sürekli yarı uykuda bırakan tarzda  .


  Son yıllarda geçirdiğim en ağır hastalık sanırsam bu seferki . Aslında bu hastalık mevzusu birkaç aydır bizim evde vardı . İlk kardeşim hasta oldu , gece yarısı acile gitmek zorunda kaldık . O iyileşti sonra babam hasta oldu ama çok kötü hasta oldu , bir kaç hafta yattı , bir kere bayıldı hatta . Babam daha iyileşmeden küçük kardeşim hasta oldu . Babam iyileşti, kardeşim halen biraz hastaydı , benimle beraber piknik yapmaya geldi , ne olduysa o gün oldu , hava sıcak diye ince giyinmiştim , bir güzel üşütmüşüm , ertesi gün arkadaşıma gitmiştim , arkadaşımın kardeşi ile kardeşim arkadaş onu da götürdüm .

  Orada ikimizde bir kötü olduk , ben eve gidicem ama kalkamıyorum ki gideyim . Ben normalde hastalığımı , acımı hiç dışarıdan belli etmem , hastayım dediğimde de kimse inanmaz bu sebepten , aslında belli etmek istesem de vücut alışmış galiba , dışarıdan belli olmuyor ama artık ne kadar kötü olmuşsam , kızlar başıma toplandı , ayaklarını mı havaya kaldırsak filan diyorlar , niye diyorum , tansiyonun düşmüş gibi duruyorsun diyor 😂 .


  Sonra da , zorla ilaç filan vermeye çalıştılar ama ben pek ilaç içmiyorum, o sırada da , ilaç içeyim - içmeyim mi tartışması oldu 😂 , ben orada zaten bir gidip geliyorum , gözümün önünde ışıklar görüyorum , birde ilaç içmeyeceğim diye orada derdimi anlatmaya çalışıyorum , o anda baya acı çekmiş olabilirim ama şuanda halime gülüyorum . İşin ilginç yanı eve gelince annem ilaç verdi ve ben paşa paşa o ilacı içtim 😂 , arkadaşımda ,bana o kadar artistlik yaptın , bak ne oldu sonra diyor .


  Bu süre de ilk oyumu da verdim - ooo çok kötü ifşaladım kendimi - ama nasıl verdin o oyu, ne zorluklar ile verdin diye bir sorun . Oy vereceğimiz gün , en kötü olduğum gündü , ben ciğerlerim çıkacak gibi öksürüyorum , ateşim var , böyle bakışlarım filan aptallaşmış , yarı gidici bir tipteyim , yerimden kalkamıyorum . Arada sesler duyuyorum , haberleri açmışlar , şu siyasi filanca oy vermiş diye , ben sesleri hayal meyal duyuyorum kalkmam lazım , kalkıcam diyorum ama nafile , yani ilk oyumu vericem kalkmam lazım , herkese ben artık oy verebiliyorum , naberrr , tarzı şeyler dedikten sonra birde veremeseydim , iyi rezil olurdum . Zaten kardeşim sen kesin yanlış oy verirsin , diye benimle uğraşıyordu .

  Canımı dişime takıp , sürünerek , oy vermeye gittim ama zor ayakta duruyorum , anneme filan tutunuyorum düşmemek için . 6. sınıfa giderken ki , gittiğim sınıfta verdim oyumu , çok garip geldi bu durum bana , büyümeyi psikolojik olarak 4 -5 yıldır durdurmuştum ben , hatta benden küçükler daha olgun davranıyordu benden . Büyümeyi kabul edemiyorum sanırım , halen çocuk gibi hissediyordum ama 7 yıl önceki gittiğim sınıfta oy verince, ciddi bir şok oldu bu bana , artık yavaş yavaş kabulleniyorum sanırım bu durumu .

Aynı böyle oy kullanmaya gittim
  Araba kullanmayı öğrendim , yani yaşım tutuyor ya , her şeyi yapıcam illa , zaten 18 olmayı tek istememin nedeni de bu . Yoksa ben çocuk kalayım , gayet de mutlu yaşarım , küçükken çocukken ölmek için dua ederdim , bu sayede direk Cennete gidicektim - çok mantıklı - , yine çocuk olsam yine aynı davranırdım herhalde 😂 . Ne diyordum , haa , araba kullanmak , yaşıma girdiğim günden beri - yani Ekim den beri - araba kullanmayı öğretin bana diye yalvarıyordum . Ama müthiş üşengeçliğim yüzünden evden çıkıp da , öğrenmeye gitmemiştim .


  Bir hafta sonu benim küçüklüğümün geçtiği - daha önce de bahsettiğim - babamın işyerine gittik , orada bolca yer var , piknikte yapıyoruz orada , vahşi hayvanlar da var, geyikler mesela ama ben hiç görmedim , babam bazen görüyormuş . Ben bir kaç defa sülün gördüm , fotoğrafını çekmek için peşinden gittim ama  kaybolacağım diye geri döndüm , bu sayede vahşi fotoğrafçılığı kariyerim başlamadan bitti . Şimdi fark ettim de ben hiç fotoğrafçılık ile ilgili konuşmamışım , bu çok garip çünkü benim hayatım , fotoğraf çekmek ve resim çizmek etrafında dönüyor , instagram da paylaştığım için herhalde burada paylaşma gereği duymuyorum ,bir gün bu konuya da giricem ama bugün o gün değil .

  Bir dakika ben nereye geldim , konu çok alakası yerlere geldi , neyse efendim , araba kullanmak diyordum, babam dedi hadi göstericem , kardeşim - her zamanki gibi - ben sürücem diye ısrar etti - peki biz buna şaşırdık mı , tabi ki de , hayır - , tamam dedim, hadi ilk sen sür , oturdu direksiyonun başına , bu bir panik oldu , annem de zaten panik , bende kapıya yapıştım dedim bu kız bizi öldürecek .

  Sıra bana geldi , asıl komedi o zaman başladı . Babam şöyle yap , böyle yap diyor bende yapıyorum , ilk zor geldi , temkinli sürüyorum , sonra bir u dönüşü yaptım o zaman bana bir özgüven geldi , arkada da kıyametler kopuyor , annem ile kardeşim çığlık çığlığalar , ben onlar korktukça daha çok gaza basıyorum , ben katıla katıla gülüyorum ama arkada kafayı yiyorlar . Bizim evde en korkak ve panik gibi duran benim ama gerçekte en soğuk kanlı ve gözü kara olan da benim , küçük kardeşim elini kesmiş annem ve diğer kardeşim nasıl panikler anlatamam , çocuğu daha da korkutuyorlar , zavallı da, ağlıyor bu sefer ama elini de göstermiyor , ben olmasam çocuk orada ağlıycak onlar başka köşe de , gittim eline baktım , sakinleştirdim , kanamamış bile ne abartmışlar . İşte bunlara rağmen beni bir panik ilan etmişler sormayın , bende arabayı sürerken onlardan güzelce intikamımı aldım hehehehe . Geleceğin trafik canavarı, aday adayı olarak , nasıl sınavdan geçicem, bak  onu bilmiyorum .



  Başta uzaklarda değildim dedim ama bu süre zarfında beş gün kadar şehir dışındaydım . Yani bir Venedik olmasa da , Konya ve Isparta'yı gezdim . Aslında bu beş günde Bosna - Hersek'e gidecektim ama her zaman ki gibi , yapacaktım , edecektim , gidecektim ile sınırlı kaldı 😒 . Bosna da babamın çok yakın bir arkadaşı varmış , ben bu bahane ile gidecektim ama gidemedik , işte , nasip değilmiş demek ki . Tamam nasip değilmiş de niye baştan heveslendiriyorsunuz , umut veriyorsunuz . İki yıl önce de İtalya'ya gidicez diye heveslendirdiler sonra vaz geçtiler , peki tahmin edin neden ? Çünkü zaten İtalya da yaşamışız , biliyormuşuz , ne gerek varmış . Hayır , sakinim ağlamıycam, sakin kalmaya çalışıyorum . Ben 1 yaşımdayken İtalya da yaşamışız ama ben tabi ki , hiçbir şey hatırlamıyorum , zulüm resmen bu ya 😂 .

  Neyse Bosna'ya gitmek hayallerimi yıktıktan sonra , dediler ne yapsak , bari Konya'ya gidelim yemek filan yiyip geliriz dediler . Hastalıktan yeni kalkmış bir şekilde yolcuğa çıkınca aşırı yoruldum , döneli iki gün oluyor ama halen ayaklarım sızlıyor düşünün yani  Ben gezi yazıları yazmıyorum ama bu seferki baya acayip bir geziydi , çılgın maceralarımı yazacağım inşallah - tabi üşenmezsem- , o zamana kadar sağlıcakla kalın .


You Might Also Like

18 yorum

  1. geçmiş olsun

    trafik tecrüben pek bi tanıdık geldi:)

    bi de o üşengeçlik çok bi fena bi şi..kendimden biliyorum:( ilacı var mı ki:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler ^^
      Hahaha tanıdık mı , iyi tek değilmişim :D
      Ay evet çok kötü ya ^^

      Sil
  2. Çok çok geçmiş olsun Cancağızım dikkat et kendine ilaçlarını al bol bol senin Bosna hikayesi Benimde yeğenim gitti Bosnaya :))) Anlata anlata bitiremiyor hala orada :))) Benimde düşüncelerimin arasında :)) Bakalım ne olucak kullandın kullandın o arabayı sonrası tırta bağlıyor İnsan İtalya,da Şuanda bir şey yok İstikmet Bosnayı düşün ve bir kaç yer daha ekle var aklımda bir kaç yer sana söylerim bir ara öperim yanaklarından sıkı sıkı sarılırım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler ^^ şimdi iyiyim şükür :D
      Ah bende gidicem diye nasıl heveslendim ama olmadı . Fakat komşularla ayarlayıp gitmek istiyoruz ama ne zaman olur hiç bilmiyorum. Ben şimdi italya ya gitmek istemiyorum önce Bosna ve Kudüs . Aslında girmişken balkan turları onları da istiyorum :D
      Yazılıcam sürücü kursuna inşallahtek seferde alırım :D

      Sil
    2. Olur olur meraklanma sen :)))

      Sil
  3. Ne tesadüf oy kullanmaya ben de hasta hasta gittim. Neyse ki hava da güzeldi o gün:)) Araba kullanmaya hevesli olman ne kadar güzel. Bana babam zorla aldırmıştı ehliyeti 3-4 sene önce falan. Hala araba kullanmıyorum:D Gezi maceralarını da bekliyoruz o zaman.(üşenmezsen:D)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu güzel havalarda nasıl hasta oluyorum diye şaşırıyordum ama sen de hasta olmuşsun , geçmiş olsun sana da :D
      Evet çok acayip hevesliyim :D ben bir ehliyeti alayım uzun yola bile giderim diyorum ama şimdi büyük konuşmayım :D
      Ah şu üşengeçlik , hayatımı mahvetti :D yazıcam inşallah ^^

      Sil
  4. Kocaman bir geçmiş olsun ailene ve sana.Bizimde evde biri hasta oldu mu, o hastalık bütün aile üyelerini ziyaret etmeden çıkıp gitmez, herkes sıra sıra hasta olur :D
    Ne güzel araba kullanmayı da ögrenmişsiniz, artık bebeğe ortaköye felan atarsın bizi kanki :D Malum benim yaşım tutmuyor daha ehliyet için :(
    Ben araba kullanmayı 6. Sınıfa giderken öğrenmiştim, kıdemli sürücüyüm yani :D fjvncn O zamanlar Bursa'da yaşıyorduk, babam benden meraklıydı araba kullanmayı ögrenmeme :D Bende o zamanlar istekliydim tabii, boş yollarda filan çalışıyorduk babamla, öyle öyle babam ögretmişti çabucak.Bir keresinde babam yanımda ,bizim mahallede kullanayım dedim -mahalleliye hava atmak için-, amcalar filan ben araba kullanırken bas bas diye bağırıyordu, kendimi 40 yıllık tır şoförü gibi hissetmiştim orada :D
    Şimdi 6. Sınıfta öğrendim diye, evin şoförü benim sanmayın sakın ha :D Hiç kullanmıyorum araba filan,zaten yaşım tutmuyor da ne biliyim yanlış anlarlar diye korktum :D 6. Sınıfta böyle bir anım olmuştu onu anlatayım dedim sadece :D
    Benim Bursa'da çok ilginç ve eğlenceli anılarım olmuştu ya, bak bunu bir kenara yazayım, bir dahaki postumun konusu Bursa'da yaşadığım anılar olsun :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler ^^ ay bende evde biri hasta oldumu mutlaka sonra da ben hasta olurum .
      Ben bağcılara gitmeyi düşlemiştim de neyse , hahahahaha :D
      Bende küçükken bir kaç kere sürmüştüm de hiç hatırlamıyorum nasıl olduğunu , babam asla izin vermez bana ehliyet almadan dolaşmama , yani alsamda izin vermeyebilir , bana güvenmediği için ama neyse :D tır şoförü gibi mi , hahahahhaha , arabanın arkasına da yazı filan yazsaydın:D
      Bursa çok güzel ya ben çok seviyorum , Bursalı bir arkadaşım var ama o sevmiyor çok garip , yaz gerçekten merak ettim :D birde şimdi İstanbul da mı yaşıyorsun

      Sil
    2. Evet doğma büyüme İstanbulluyum, sadece 1 yıllığına Bursa'da yaşamıştık , aslen de Trakyalıyız :))

      Sil
    3. Hımm şimdi anladım :D

      Sil
  5. Ayyy kıyamam geçmiş olsun kuzum ya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Nur ^^ buralara dönmüşsün hayırlı olsun :D

      Sil
  6. geçmiş olsuun ama diğer haberler hoş :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet ya her zorluktan sonra güzel şeyler oluyor , çok teşekkürler ^^

      Sil
  7. Saliha'cım çok geçmiş olsun ailecek!!!
    Yayınlarını okumayı ordan oraya sürüklenmeyi özlemişim!
    Okumak çok keyifliydi ve araba sürme maceran olay cidden =)) keşke ben de olsaydım arabada =)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :D
      Birde onu sen arabadakilere sor :D

      Sil

//]]>