Cinayet Süsü

  Offfff ne güldüm , ne eğlendim , diyerek başlıyorum yazıma çünkü nerden ve nasıl başlamalıyım anlatmaya bilemiyorum . Hem uzun süre bu filmi beklemenin , hem de çok büyük bir beklenti ile gitmenin etkisiyle çokça heyecanla izledim filmi . Ama nasıl beklentiye girmeyeyim ki müthiş bir ekibin eseri bu şahane film , kısaca çok sevdiğim - sevdiğimiz - Ölümlü Dünyanın ekibi diyeyim ben. .

   Öncelikle bu film bir Ali Atay filmi , Ali Atay'ın kafasını , espri tarzı bizim jenerasyondan bilmem sevmeyen var mıdır ? Hepimiz Ali Atay kafasına bayılıyoruz , ki bu gerek oyunculuğunda olsun gerek yazıp-yönettiği filmlerde olsun - şimdilik sadece üç filmi var ama hepsini de ayrı bayılarak izledim  - hepimizi hayran bırakıyor ve her filmi bir öncekinden daha da iyi oluyor, yani diyebiliriz ki Ali Atay Türk sinemasını kurtarıyor . Sonrasında da beni en çok heyecanlandıran kişi, Feyyaz Yiğit oldu ki , kendisi ile Ölümlü Dünya ile tanışmıştık , hem senaryo ekibinde çalışıp hem de oynamıştı , bu filmimizde de yine hem senaryo ekibinde hem de oyuncu olarak bulunuyor ve yine çok güldüğüm bir karakteri vardı  . Ve tabi ki müthiş bir oyuncu kadrosuna sahipti , başta Cengiz Bozkurt - ki bayılırım kendisine, benim için her zaman Leyla ile Mecnun'un gıcık Erdal Bakkal'ı olacak olsa da hahaha - , Uğur Yücel ,  Binnur Kaya ve Mert Denizmen den oluşan bir müthiş kadrodan bahsediyorum , bir başrol karakterimiz daha var ama spoiler olur diye adını yazmıyorum , izleyince görürsünüz .

   Bu tarz kara komedi filmlerini yerli ve tabi ki kaliteli olarak izlemek büyü bir sevinç , sinemaya benimle izlemeleri için sürüklediğim arkadaşlarımla , film çıkışında uzun uzun film ile ilgili konuştuk , böylesi dolu dolu bir film olunca hakkında konuşacak çok fazla şey vardı , hepimizin de ortak olarak buluştuğu şey filmin aşırı komik olduğu ve yeniden izlemek istediğimizdi ( filmi izleyeli kaç gün geçti halen birbirimize filmden sahneler atıp atıp gülüyoruz ) 

  Neyse çok konuştum hemen filmimizin konusuna geçiyorum ;

  Bir adet cinayet büromuz var , ama sürekli yorgun ve çokça da avanak diyebileceğimiz bir ekipten oluşuyorlar . Dünyanın en bıkkın , yorgun, huysuz ve uykulu Komiseri Salih ( Cengiz Bozkurt )  , kafası bambaşka yerlerde olan permalı ve ekibin tek kadın üyesi Asuman ( Binnur Kaya) , ekip lideri Başkomiser Emin ( Uğur Yücel) ve komiser yardımcısı Alaattin ( Mert Denizmen) . Bir gün bu yorgun , bıkkın , aç ve çaysız ekibe bir cinayet vakası verilir ama cinayet mahalline varınca karşılaştıkları şey hiç daha önce görülmedik bir vakadır . Bu katil normal bir katil değildir , süsleyerek cesetleri ortada bırakmaktadır . Böyle abudik gubidik cinayetlerin sonu kesilmez ve bizim ekipte katili yakalayamayınca özel olarak , Suç Uzmanı Dizdar Koşu'yu ( Feyyaz Yiğit ) ekibe getirirler . Dizdar 'ın da gelişiyle, manyak katili yakalamak için her yolu deneyen bir yandan deliren ve işin içinden çıkamayan ibretlik bir ekip olurlar ...

* Başta da dediğim gibi filmi çok sevdim , çok aşırı eğlendim . Kara komedi , suç , polisiye ve birazda da absürtlük çok güzel bir dozajda birleştirilmiş . Bütün bunlara ek en güzel yanı çok olabilecek bir senaryoydu , çok büyük bir gerçeklik payı vardı , süper kahraman, bir türlü ölmeyen,  aşırı karizmatik , jipli , kaslı, kasıntı tipler yoktu mesela. Süründüler bütün film boyunca , bir yandan da görev aşkı ile yanıp tutuşan uç polis örneği de yoktu ( daha önce bu konu ile ilgili Kore polisiye-suç dizilerinde ki gerçekçiliği ve bizimkilerin aşırı kahraman halleri ile ilgili yazmıştım ) , baya adam açım ben , uykum var , bırakın beni ben gelmeyeyim bu operasyona diyordu .

* Bütün ekip ayrı ayrı ibretlik tiplerdi ama özellikle de Cengiz Bozkurt'u izlemek çok keyifliydi , sürekli yorgun , bıkmış ve delirmiş hallerine çok güldüm . Öyle bir yorgun halleri vardı ki bende onunla birlikte yoruldum . Gerçi filmin yarısında delirdi durdu , o delirdi ben güldüm . Çay içmeye oturuyor , yudumunu almadan , cinayet var diyorlar koşuyor , yemek yiyecek lokmasını yutturmuyorlar cinayet var koşun ve bunların arasında çok güzel delirdi ama çok güzel delirdi , bütün o delirmelerinin hepsini hissettim .

* Feyyaz Yiğit'in yine oyunculuğunu çok beğendim ve aşırı güldüm ama bu sefer ki karakteri daha itici , kendini bir şey sanan - ama hiçbir şey yapamayan , ırz düşmanı bir tipti , böyle görünce elim ayağım titriyordu .

* Karakolu çok beğendim , nostaljik bir karakol olması güzel bir ayrıntıydı . Gerçi bütün mekanlar özenle seçilmişti .

* Sanat yönetmeni çok iyi iş çıkarmış , aşırı derecede yaptıklarını beğendim , ağzım açık izledim . Bütün o cinayet mahalleri çok iyi dizayn edilmiş , bir ara bunu ciddi bir manyak yapabilir diye düşündüm .

* Müzikleri Ölümlü Dünyada ki gibi çok güzel ve ince ayrıntıyla seçilmişti.

* Ölümlü Dünya ile karşılaştıran çok fazla kişi gördüm , tabi ki insan aynı yönetmen olunca istemsizce karşılaştırma gereği duysa da birbirlerinden çok faklı olan bu iki filmi karşılaştırmak benim zannımca beyhudedir . Öncelikle , Ölüm Dünya daha çok komedi üzerine bir filmdi , kara komedi ve bu tarzdan sapmamışlar . Fakat Cinayet Süsü sadece komedi değil, suç , polisiye, gizem ve azıcıkta gerilimi de barındırıyor denebilir , hepsi güzel harmanlanmış ve dozundaydı . Ve ayrıca Ölümlü Dünya da diyaloglar daha fazlaydı ve aşırı komikti , elbette ki sakin olaysız bir film değildi sürekli hareket halindeydiler ama Cinayet Süsü kadar değil . Cinayet Süsü daha çok olaylı bir filmdi ve beni güldüren şeylerde olaylardı .

* Film ters köşe yapması ise ayrı güzel yanıydı , ben neden bilmiyorum ama az çok bunu bekliyordum nedense ama bu kadarını da bende beklemiyordum , bütün salon hep birlikte şoka girdik

* Tek sevmediğim yanı yine küfürlerdi :( . Hele ki iki sahne de çok ağır bel altı esprileri (!) yapıldı , sinemada bir sürü insanın içinde izlerken daha da rahatsız hissettim açıkçası .


  Evet artık filmimizin ağır spoilerına geçiyorum izlemeyenlerin okuması bünyesine son derece zararlıdır aman dikkat ! 😂


* Bütün filme aşırı güldüm ama bazı sahneler var ki artık tanımı olamayacak derece de güldüm, böyle fenalık geçirdim ;

•  Film boyunca Salih karakteri uyumaya çalıştı ama uyutmadılar resmen , uykusuzluktan delirdiği sahneler en çok güldüğüm sahnelerdi , özellikle de artık eve gidiyim nolur diye yalvarıp eve döndüğünde evde gün olması ve sonuna kadar açık bir sesle oynayan bir salon dolusu insanla karşılaşması.            

• Üstüne bütün bu delirmelerin açlık, uykusuzluk ve yorgunluğun üstüne , Asuman ve Dizdar'ın salaklığı sonucu düğün konvoyunu peşlerine takıp olay yerine getirmeleri ve yine oynayan insan kalabalığının içinde kalarak nefesinin kesildiği sahnede aşırı güldüm ama öyle böyle değil aşırııı , halen günde beş doz açıp sahneye gülüyorum, yani o anki delirmesini , uykusuzluğunu iliklerime kadar hissettim , benimde nefesim daraldı .

•  Tanık olarak gelen dedenin , katilin eşkâlini anlatırken hiç kimsenin dediklerinin anlamaması , internetten bakmaları ama yine anlamamaları ve üstüne gelen sinir krizi sahnesi .   

•  Bomba sahnesinde , Dizdar'ın kablonun renklerini telefonda bomba imha ekibine söylemesi ve bomba imhacının kıyafetin içindeyken arabada dik duramaması , sürekli düşmesi , onu kaldırmaya çalışmaları ve en sonda telefonu içine düşürmesi ile ben öldüm .

• Dizdar ve Alaattin'in iyi polis , kötü polis olmaya çalışıp , birbirlerini dinlemediklerinden ikisinin de birden iyi polis olması ve birbirlerinin iyi hallerini gördükçe daha da iyi olmaya çalıştıkları sahne . 

* Son olarak da biraz daha cinayetleri süsleyen manyak sanatçı amcanın üstünde durulmasını , daha  çok hikayesini izlemek isterdim .