Ömrüm boyunca bir kimlik çatışması yaşadım . Sülalemin anormal olması , tanımadığım diğer sülalem , nereliyim yahu ben gibi, içinden çıkılmaz insanı krizden krize sürükleyen sorunlar yüzünden, acayip bir kimliğe büründüm . Bu da beni karakter , giyim gibi bir çok farklı ve alakasız  şeyde etkiledi .

  Şöyle ki, küçükken nereli olduğumu pekte kafaya takmıyordum , çünkü kendimi Ispartalı sanıyordum , bunun nedeni de her yaz Isparta'ya gidiyorduk ve bu gayet makul bir sebepti . Fakat her yaz Isparta'ya gitme sebebimiz annemin Ispartalı olmasındandı . Annemler Yörükmüş ama bunu sülalede kimse kabullenmiyor , biraz aşağılık sendromuna sahipler maalesef ki 😒 , yaklaşık 150 -200 yıl önce , yerleşik hayata geçen bir köyler ve bu düşününce çok uzun bir zaman da değil fakat yine de kabullenemiyorlar .

  Peki niye asıl memleketim olan muhteşem yere neden hiç gitmedim - gidemedim - , sebep bir , dedem kendisi 19 yaşında terk etmiş oraları ve pekte sevdiği söylenemez , dedem orada değilken biz niye gidelim ki .

  Sebep iki , babam bile ömrü hayatında bir güncük gitmiş o da iş için .

  Sebep üç , babam gittiği bir güncük iş gezisinde, bir kavgaya şahit olmuş ve şehirden soğumasına yetmişte artmış .

  Sebep dört , babam kendinin Ankaralı , pardon Angaralı olduğunu iddia ediyor , ki bende Ankara dan cidden haz etmiyorum , şehri Ankaralılar dışında da seven olabileceğine inanmıyorum , inanmak istemiyorummmm , nayırrr , nolamazzz . Babamın Ankaralı olduğunu kabul etmediğimizde de , Babaannemin memleketini söylüyor yani Bilecik , şirin sakin küçük yer daha makul tabi birde Babaannemin soyu Ertuğrul Gazi'nin soyundan geliyor , bizde bu sayede az bir şey soyluluktan nemalanıyoruz , susuyoruz haliyle .

  Sebep beş, şehrin adı çıkmış dokuza inmezmiş sekize . Bilin bakalım burası neresiymiş ? Tabi ki , bu muhteşem şehir , Adanaymış 😂. Hadi hep birlikte , ' aaaaaaa ' çok şaşırdınız değil mi (!) ? Herkes büyük şoku atlattıysa (!) , niye bu olayı bu kadar abarttığımı açıklayayım , şimdi şöyle ki , bana iki soru sorulduğunda ve ben cevapladığımda insanlar o kadar saçma sapan tepkiler verirler ki, bunu anlatmaya sanmıyorum gücümün yeteceğini .

  O iki muhteşem , harikulade ve beyinleri zorlayan soruysa (!) birincisi - şurada da delire delire yazdığım - 'burcun ne ? ' ve ' nerelisin ?' ben cevabı verdiğim an , öncelikle oturuşlarını düzeltirler sonrada sizden uzaklaşabildikleri kadar kenara kayarlar ve aşırı samimi bir şekilde (!)  ' aaaa gerçekten mi , hiç belli olmuyor , hiç benzemiyorsun yani ' derler , tabi ben bu saçma cevap ve aşırı samimi (!) davranışlar karşısında dumura uğrarım bir süre şoku üstümden atamamaktan olsa gerek öyle kalırım , ki öyle kalmam karşıdakinin fiziksel ve psikolojik sağlığı için iyidir , ki ben bile yapabileceklerim hakkında kendime güvenmiyorum . Nede olsa bir Akrep burcu üstüne Kova yükselenli bir Adanalıyım , ufff şunu başka biri dese ben dahi korkardım sanırım hahaha, millet haklı galiba  .

  Neyse bu ve bunun gibi saçma sapan tepkiler yüzünden zaten pekte özgüvenli bir çocukta olamayan ben, ergenliğime kadar ciddi bir kimlik bunalımı yaşadım . Sonra ne mi oldu işte ergenlik, gereksiz özgüven patlaması , gerekli gereksiz kendimle ilgili her şeyle gurur duyma , aşırı kendimi sevme - hatta bir ara cidden kendime aşık bir hallerdeydim ki , şükür şuan normal boyutlara indi 😂- gibi muhteşem durumlar sebebiyle kendimi , genlerimi ve en önemlisi muhteşem Adana'yı kabullenmiş oldum - hahaha - . Ama millete bir kabullendiremedim nedense , bir ay önce de söylesem kimse bu durumu sindirememiş olacak ki , yeniden söylediğimde her zamanki acayip tepkilerini vermeye devam ediyorlar . Çok büyük bir merak içerisindeyim , ne gördünüz zavallı Adanacıktan da bu tepkiyi veriyorsunuz , yazık değil mi ona - sahiplenen ana tutumu , evlatlarımı kimselere yediremem , hahahaha - ? Sağ olsun medya , bir kötü ,berbat , bir leş gösteriyor ki insanları, millette sanıyorlar ki Adana minik Teksas - ay yoksa öyle mi, lütfen öyle olmasın , o kadar savundum rezil olacağım şimdi - , açıkçası millete kızamıyorum ki , ben bile - bak bile dedim , şahs-ı şahanem bile yani 😂- sanıyordum ki her gün millet birbirini pıçaklıyor .

  Bu ön yargımı aşmam gerçek Adanalılar ile tanışmam ile mümkün oldu , şans eseri birbirine yakın zamanlarda bir çok Adanalıyla tanıştım ve hepsi tanıdığım en dobra , en içi dışı bir ve kaliteli insanlardandı . Aslında dedemde öyleydi ama ben o dedeme has bir şey olarak addetmiştim . Dedem çok kibar , şık ve tam bir İstanbul beyefendisi denen insanlardandı , biriyle çok ağır kavga ederken bile beyefendi - hanımefendi diye karşındakine hitap ederdi , bu oldukça şaşırtıcı bir durum çünkü artık insanlar öyle bir halde ki , en yakın arkadaşı ile normal bir konuşma yaparken bile ağızlarından çok aşağılık ve iğrenç sözler dökülüyor ve bunun en anormal tarafıysa , küfrü yiyen taraf bu duruma gülüyor , ben bu durumu ne kabullenebiliyorum ne de anlayabiliyorum , ben sokakta yürürken milletin şakalaşmak (!) sureti ile birbirlerine olan hakaretlerinden kırılıyorum , ciddiyim bu konuda bu beni oldukça yaralıyor , niye milletin hali beni bu kadar ilgilendiriyor bilmiyorum ama kalbim çok acıyor bu gibi durumlarda . İnsanlar eskiden böyle namus konusu olan küfür ve hakaretlerden birbirlerini vuruyordu , ne zaman bu kadar gevşekleştiler inanamıyorum.

   Oyun büyük ve çoğunu kaybetmişiz hatta yıllar önce, bir 'güzellik yarışması ' düzenlenmiş, daha milletin dindar olduğu zamanlar ve bu ahlaklı yapıyı bozmak için elde ne varsa kullanıyorlar . Yarışmanın kuralı neymiş biliyor musunuz ? İyi aile kızı olmak , ucuz kadınlara izin yokmuş , yani ahlaklı bir genç kızın , dindar bir aileden gelen bir genç kızın , bütün değerlerini bir kenara atıp , açık saçık giyinip yarışmaya katılması . Bunun duyduğumda kanım donmuştu , belki bu yüzyıl olsa o kadar etkilemezdi beni , ama o çağda öyle bir şey olması çok ağır , bunu hazmedemiyorum .
  Neyse yine sinirlendim , dönüyorum konuma , dede tarafımsa kimseyi tanımıyorum , evet cidden kimse tanımıyorum , iki halam , amcam birde büyük amcam yani dedemin kardeşi yani bu kadar . Ki halamlardan birini iki-üç defa gördüm , bir İtalyan aşçı ile evli, diğerini ise geçen yıl ilk defa gördüm o da , Alman biriyle evliymiş sonra boşanmışlar, halamla şaşırtıcı bir şekilde düşüncelerimiz ve karakterimiz benziyordu ve sanırım Hristiyan , amcamı da bir defa gördüm sadece, o da çok küçüktüm , çok ilginç bir kişilikti (az görüşmemizin sebebi onlar dedemin ilk evliliğinden babamsa ikinci evliliğinden  ) .

  Kısacası çok farklı kutuplarda , kültürde ve karakterlerde insanlar ailem ve benim bütün acayipliklerimi bence gayet güzel açıklıyor , insan bu kadar kültür çatışması içinde normal kalamaz , bakınız bana normal miyim? Hayır , hatta Anormalde değilim , B de değil , bence ben Ğnormalim - ve insanlar benden soğur hahhhaha - , bulunmayan az kullanılan bir harf tamda bana uyuyor .